ΤΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Τα παιχνίδια στην Ελλάδα χωρίζονται σε δύο καταρχήν κατηγορίες: τα διαφημιζόμενα και τα μη διαφημιζόμενα. Τα πρώτα κατακλύζουν την αγορά. Μικρά και μεγάλα καταστήματα τα έχουν λίγο πολύ αναγκαστικά. 

Τα μη διαφημιζόμενα παιχνίδια χωρίζονται επίσης σε δύο κατηγορίες: Στη μία έχουμε τα «οικονομικά», αυτά δηλαδή που κατασκευάζονται με κύριο στόχο να έχουν χαμηλή τιμή. Πρόκειται συνήθως για αντιγραφές γνωστών παιχνιδιών. Τα βρίσκει κανείς στα πανηγύρια αλλά και στα περισσότερα καταστήματα παιχνιδιών, δίπλα από τα ράφια των διαφημιζόμενων. Στην άλλη κατηγορία έχουμε τα ποιοτικά ή αλλιώς εκπαιδευτικά παιχνίδια.

Αυτά τα παιχνίδια άρχισαν να πρωτοεμφανίζονται στην Ελλάδα, πριν από περίπου τριάντα χρόνια. Στην αρχή τα βρίσκαμε μόνο σε «ακριβές» περιοχές και το κοινό τους ήταν κυρίως άνθρωποι υψηλού εισοδήματος. Τα τελευταία δέκα χρόνια όμως, έχουν εξαπλωθεί και σε άλλες περιοχές σε όλη την Ελλάδα. Μάλιστα, έκαναν την εμφάνισή τους και κάποιες αλυσίδες από το εξωτερικό που πουλούν αποκλειστικά τέτοια παιχνίδια. 

Η αγορά αυτού του είδους παιχνιδιού, ανέπτυξε ιδιαίτερα υγιή και ανθεκτικά στοιχεία. Ο κόσμος που άρχισε να κουράζεται από τα πολυκαταστήματα, βρήκε σ’ αυτή το κάτι διαφορετικό που έψαχνε. Σήμερα μπορεί να βρει κανείς εκπαιδευτικά παιχνίδια σε ένα οποιοδήποτε παιχνιδάδικο της Αλεξανδρούπολης αλλά και σε ένα βιβλιοπωλείο της Ιεράπετρας. Αυτό φυσικά, είναι κάτι θετικό. Βέβαια, όπως γίνεται και με τα περισσότερα πράγματα στην Ελλάδα, έγινε κυρίως σαν μόδα. Με αποτέλεσμα να μην υπάρχει, τις περισσότερες φορές, η απαιτούμενη υποδομή και προεργασία, ώστε να δημιουργηθεί ένα περιβάλλον κατάλληλο για την ανάπτυξη, παράλληλα με την αγορά, μιας παιδαγωγικής κουλτούρας.

Στην Ελλάδα, έχει καθιερωθεί να λέμε ποιοτικά όλα τα παιχνίδια που είναι κατασκευασμένα από ανθεκτικά υλικά και προέρχονται από Ευρωπαϊκές χώρες. Νομίζω όμως, ότι εκτός από αυτά τα χαρακτηριστικά, χρειάζεται να εξετάζονται και οι παιδαγωγικές πλευρές των παιχνιδιών. Στο εξωτερικό υπάρχουν εταιρείες, όπως η HABA, DJECO και η LAMAZE, που παράγουν παιχνίδια με ένα πολύ σχολαστικό τρόπο. Έχουν επενδύσει σε ερευνητικές ομάδες (ψυχολόγων αλλά και παιδαγωγών), οι οποίες σχεδιάζουν τα παιχνίδια αλλά και τα δοκιμάζουν σε ομάδες παιδιών, πριν βγουν στο εμπόριο. Στην Ελλάδα όμως, όλα αυτά πηγαίνουν χαμένα, αφού διατίθενται χωρίς να αναδεικνύονται τα εκπαιδευτικά τους χαρακτηριστικά. Το αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης: Τα παιχνίδια που φτάνουν στα χέρια των παιδιών είτε είναι ακατάλληλα για τη φάση ανάπτυξης στην οποία βρίσκονται είτε, ακόμα και αν είναι κατάλληλα, δεν χρησιμοποιούνται με τον σωστό τρόπο. 

Αναμφίβολα, οι άνθρωποι που πρώτοι έφεραν παιχνίδια με μια άλλη φιλοσοφία, από το εξωτερικό στην Ελλάδα, πραγματικά πρόσφεραν μια πρωτοπόρα για την εποχή υπηρεσία. Και γι αυτό τους αξίζει ένα μεγάλο «ευχαριστώ» από όλους μας. Πιστεύουμε όμως, ότι εξακολουθεί να υπάρχει ένα μεγάλο κενό στο θέμα παιχνίδι, στην Ελλάδα. Οι γονείς, οι άνθρωποι που κατά κύριο λόγο είναι υπεύθυνοι για τα παιχνίδια των παιδιών τους, εξακολουθούν να βρίσκονται αβοήθητοι, μπροστά στα ράφια ακόμα και των «ποιοτικών μαγαζιών». Μέσα από το blog «All about Toyι» φιλοδοξούμε να καλύψουμε, στο μέτρο των δυνατοτήτων μας, το κενό αυτό. Θέλουμε, οι γονείς που ψάχνουν κάτι παραπάνω από απλά ένα «καλό» παιχνίδι, να βρουν σε εμάς έναν πολύτιμο φίλο, που ξέρει και θέλει να τους βοηθήσει. Μέσα από την επικοινωνία μεταξύ μας μπορούμε να γίνουμε καλύτεροι, τόσο σαν γονείς όσο και σαν άνθρωποι.