ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΤΟΥ ΜΑΚΡΥΝΟΥΡΗ

Σήμερα σκεφτήκαμε να δημοσιεύσουμε το παραμύθι του Μακρυνούρη, το οποίο αναφέρθηκε στην προηγούμενη ανάρτηση. 

O Mακρυνούρης είναι ένα ελληνικό λαϊκό παραμύθι, που μας διηγείται τις περιπέτειες του ήρωα, μέχρι να πάρει πίσω τη λίρα που του είχε αρπάξει ο βασιλιάς. 

Οι φράσεις είναι απλές, σύντομες και σαφείς, πλούσιες σε ρήματα. Ο ρυθμός, η ομοιοκαταληξία και η επανάληψη ενθαρρύνουν το παιδί να αποστηθίσει το κείμενο. 

Γι αυτό, μπορεί εύκολα να αποτελέσει σενάριο για παράσταση κουκλοθέατρου από  παιδιά προσχολικής ηλικίας. Αρκεί να χρησιμοποιήσετε τη φαντασία σας και τις κατάλληλες γαντόκουκλες ή δακτυλόκουκλες. (Εμείς χρησιμοποιήσαμε δύο γαντόκουκλες: ένα παπάκι, κι ένα βασιλιά και ζωγραφίσαμε  σε χαρτόνι τους υπόλοιπους ήρωες).

Ο ΜΑΚΡΥΝΟΥΡΗΣ: 

Ένα ελληνικό λαϊκό παραμύθι για την προσχολική ηλικία

Παραμύθι να σας πω;
Παραμύθι είμ΄εγώ.

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας πάπιος που τον λέγανε Μακρυνούρη.
Μια μέρα εκεί που σκάλιζε, βρήκε μια λίρα.
Περνάει από κει ο κλέφτης ο βασιλιάς και του την παίρνει.
-Θα την πάρω πίσω, λέει ο Μακρυνούρης, και μια και δυο ίσια στο παλάτι.

Δρόμο παίρνει, δρόμο αφήνει, βρίσκει τη φίλη του τη σκάλα:
-Πού πας Μακρυνούρη;
-Πάω στο βασιλιά. να πάρω πίσω τη λίρα μου.
-Να 'ρθω κι εγώ;
-Είναι μακριά, θα κουραστείς.
-Θα μπω στην κοιλιά σου.
-Τότε καλά, λέει ο Μακρυνούρης 

και μπαίνει η σκάλα στην κοιλιά του.

Περπατάει, περπατάει, βρίσκει το φίλο του το λιοντάρι:
-Πού πας Μακρυνούρη;
-Πάω στο βασιλιά. Να πάρω πίσω τη λίρα μου.
-Να 'ρθω κι εγώ;
-Είναι μακριά, θα κουραστείς.
-Θα μπω στην κοιλιά σου.
-Τότε καλά, λέει ο Μακρυνούρης.
Μπαίνει, λοιπόν, και το λιοντάρι στην κοιλιά του.

Πάει, πάει, βλέπει το φίλο του το ποτάμι:
-Πού πας Μακρυνούρη;
-Πάω στο βασιλιά. Να πάρω πίσω τη λίρα μου.
-Να 'ρθω κι εγώ;
-Είναι μακριά, θα κουραστείς.
-Θα μπω στην κοιλιά σου.
-Τότε καλά, λέει ο Μακρυνούρης.
Μπαίνει, που λέτε, και το ποτάμι στην κοιλιά του.

Πάει ο Μακρυνούρης παρακάτω, βρίσκει τη φίλη του τη μέλισσα:
-Πού πας Μακρυνούρη;
-Πάω στο βασιλιά. να πάρω πίσω τη λίρα μου.
-Να 'ρθω κι εγώ;
-Είναι μακριά, θα κουραστείς.
-Θα μπω στην κοιλιά σου.
-Τότε καλά, λέει ο Μακρυνούρης.
Μπαίνει και η μέλισσα στην κοιλιά του.

Φτάνει ο Μακρυνούρης στο παλάτι και βάζει τη φωνή:
-Κλέφτη βασιλιά! Δωσ' μου πίσω τη λίρα μου!

Θυμώνει ο βασιλιάς, πιάνει το Μακρυνούρη και τον βάζει σ' ένα ψηλό ράφι.
Λέει τότε ο Μακρυνούρης:
-Σκάλα, σκαλίτσα, βγες απ' την κοιλίτσα.
Βγαίνει η σκάλα και κατεβαίνει ο Μακρυνούρης από το ράφι.

Ο βασιλιάς θυμώνει πολύ και διατάζει τους φρουρούς να πιάσουν το Μακρυνούρη.
Λέει τότε εκείνος:
-Λιοντάρι, λιονταράκι, βγες απ' το κοιλαράκι.
Βγαίνει το λιοντάρι και οι φρουροί, όπου φύγει φύγει.

Ο βασιλιάς θυμώνει ακόμα πιο πολύ.
Πιάνει τον Μακρυνούρη και το ρίχνει στην τσουκάλα.
Λέει τότε Μακρυνούρης:
-Ποτάμι, ποταμάκι, βγες απ' το κοιλαράκι.
Βγαίνει το ποτάμι και σβήνει τη φωτιά.

Ο βασιλιάς, βράζει τώρα πια απ' το θυμό του.
Πιάνει το Μακρυνούρη και τον βάζει στη βράκα του, για να τον ζουλήξει.
Λέει τότε ο Μακρυνούρης:
-Μέλισσα, μελισσίτσα, βγές απ' την κοιλίτσα.
Βγαίνει η μέλισσα και τρελαίνει το βασιλιά στις τσιμπιές.

-Πάρε την παλιολίρα σου και να μη σε ξαναδώ, ούρλιαξε ο βασιλιάς.
Λέει τότε ο Μακρυνούρης:
-Κοιλιά, κοιλίτσα, πάρε όσες λίρες έκλεψε ο βασιλιάς και άφησε όλες τις άλλες.
Και τι λέτε να έγινε;
Μπήκαν όλες οι λίρες στην κοιλιά του μακρυνούρη.

Και φτάνει στο σπίτι του και στήνουν όλοι οι φίλοι ένα γλέντι... μα τι γλέντι.

Κι έτρωγαν και πίναν
και ψοφούσαν απ' την πείνα.
Ήμουνα κι εγώ εκεί
με το κόκκινο βρακί
κι έφαγα μια σούβλα φακή.

Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Κίρκη (http://www.circepbl.gr/gr/ekdoseis.asp)